درباره ما
تمامی حقوق برای شتاب دهنده فست دانشگاه صنعتی امیرکبیر محفوظ است
11 شاخص مهم شتابدهندههای کسب و کار
مقدمه
شتابدهنده (Accelerator) یک ساختار منسجم و مشخص در جهت حمایت و توسعه کارآفرینی نوآورانه و دانش بنیان است که با هدف ارائه موارد زیر ایجاد می‌شود:
کمک به کوتاه کردن روندهای راه‌اندازی و توسعه یک کسب و کار نوپا، کمک در جهت بالا بردن کیفیت محصولات و خدمات، و ثبات مالی کسب و کار نوپا، آموزش و پرورش استارتاپ‌های پذیرش شده به صورت موازی و گروهی به این دلیل که در زمان‌های مشخصی گروه‌های استارتاپی وارد و خارج می‌شوند (برخلاف مدل مراکز رشد که یک یک و به صورت موردی عمل می‌کنند)؛
مشارکت در فرآیند فشرده توسعه کسب و کار نوپا برای یک مدت محدود (حداکثر ۶ ماه)؛
دارا بودن یک سیلابس آموزشی کسب و کار محور؛
ارائه مربیگری و یا منتورینگ و راهنمایی و مشاوره از کارآفرینان پیشکسوت و باتجربه به کارآفرینان؛
افزون بر این ها، (نه همه) شتابدهنده ها، با ویژگی‌های زیر متمایز می شوند:
ویژگی شتابدهندههای کسب و کار
- دامنه انتخاب ایده‌ها برای شتابدهندهها کاملاً باز است اما برای ایده‌های برتر که گمان می‌رود از آینده بهتری برخوردارند این انتخاب بسیار رقابتی می‌شود. به گونه‌ای که در بعضی موارد دیده می‌شود که صاحبان ایده به انتخاب شتاب دهنده‌ها می‌پردازند.
- نظریه‌های استارتاپها با توجه به زمینه فعالیت‌شان که می‌تواند فناوری‌های بیوتکنولوژی، فناوری‌های مالی (FinTech)، تکنولوژی‌های پزشکی (MedTech)، تکنولوژی‌های پاک و… باشند؛ در دسته‌ها یا گروه‌های مشابه به هم تقسیم شده و توسط شتاب دهنده‌ها حمایت می‌شوند.
- شتابدهندهها لزوماً نیاز به فضای فیزیکی ندارند، اما بسیار متداول است که یک جایگاهی مانند یک شرکت یا یک آموزشگاه تهیه کرده و به گروه‌های مختلف اختصاص دهند تا آنان بتوانند فعالیت‌های اولیه خود را در آن جا آغاز کرده و همان‌جا نیز کارگاه‌های آموزشی برگزار گردد.
- اگر شتابدهندهها نتوانند یک فضای کاری مشترک را به گروه‌ها ارائه کنند، طی یک برنامه‌ریزی با تیم‌ها به صورت دوره‌ای ملاقات می‌کنند و در جلسات مختلف هر آن چه که لازم باشد را در اختیارشان قرار می‌دهند.
- تمرکز شتابدهندههای استارتاپی بیشتر بر روی گروه‌ها با تیم‌های کوچک صورت می‌گیرد تا استارتاپ‌هایی که با یک نفر بنیان‌گذار شروع می‌شوند. شتابدهنده استارتاپی معتقدند که هرگز یک نفر برای راه‌اندازی یک استارتاپ کافی نیست.
- در همه کشورها شتابدهندهها با سرمایه‌گذاران استارتاپ متفاوت می‌باشند، اما در کشور ایران معمولاً شتاب دهنده‌ها با سرمایه‌گذاران یکسان می‌باشند که سرمایه‌گذاری شتاب دهنده‌ها در استارتاپها نسبت به سرمایه‌گذاری سرمایه‌گذاران بر روی استارتاپها عادلانه‌تر ( با درصد سهام کمتر ) صورت می‌گیرد.
- نرخ پذیرش درصد سهام استارتاپ و سرمایه‌گذاری شتابدهندهها در موراد مختلف (متناسب با میزان پیشرفت آن در آینده) کاملاً با یکدیگر فرق می‌کنند.
- مدل‌های آموزشی کسب و کار برای استارتاپها مبتنی بر تولید بازده سبک سرمایه‌گذاری، نه اجاره یا هزینه‌های خدمات است.
- فرآیند شروع کار در شتابدهنده می‌تواند به پنج مرحله متمایز تقسیم شود: آشنایی با ایده، برنامه‌ریزی، گروه‌بندی، آموزش، ارائه نسخه آزمایشی و زمان پس از ارائه محصول؛
- استارتاپها باید بعد از یک مدّت مشخصی که معمولاً ۴ تا ۶ ماه است از دوره آموزشی شتاب دهنده‌ها فارغ‌التحصیل شوند. در طول این مدّت آن‌ها آموزش فشرده و مربیگری دریافت می‌کنند و انتظار می‌رود که در این مدّت سرعت عملکرد و رشد آن‌ها بیشتر شود.
- در پایان دوره، شتابدهندهها یک روز را مشخص کرده و از سرمایه‌گذاران مانند پیدایش متناسب با حوزه فعالیت استارتاپ دعوت می‌کنند و تمام شرایط فراهم می‌شود تا ایده‌پردازان بتوانند با اجرای یک دموی آزمایشی ایده خود را به آنان معرفی و سرمایه‌گذار مناسبی را جذب نمایند.
نتیجه‌گیری
علاوه بر ویژگی‌هایی که در مطلب بالا بیان شد، یکی از مهّم‌ترین ویژگی‌ها این است که تیم‌های شتابدهنده به عنوان یک حمایت‌کننده و اسمارت مانی در کنار استارتاپها قرار می‌گیرند و اصولاً به این ویژگی مهّم پرداخته نمی‌شود. این تیم‌های شتابدهنده در کنار مشاوره‌های کسب و کاری و مهارتی در حوزه‌های مختلف استارتاپها و حمایت‌ها و راهنمایی‌های لازم در مسائل و چالش‌های مختلف استارتاپها مانند امور اداری، فکری و غیره یک وظیفه مهّم دیگری نیز به عنوان منتور شیپ دارند که می‌توانند کمک شایانی به استارتاپها کنند.
انتهای پیام/
پیام بگذارید
تمام قسمتهای مشخص شده با ستاره (*) الزامی هستند