موبایل : 09120220853
ایمیل : mbahman82@gmail.com
تلفن : 66469238
#
  • سمیه حبیب الله پور
  • 28 آذر 1400
  • 1

مراحل سرمایه‌گذاری در دنیای استارتاپی

مقدمه

امروزه کسب‌وکارهای استارتاپی بسیار گسترش یافته است و این امر با بروز مفاهیم جدیدی در حوزه‌های مختلف همراه بوده است. در حوزه تجارت، سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌ها از سرمایه‌گذاری‌های جدید و با راندمان بالا محسوب شده و می‌توان شرایط سرمایه‌گذاری در استارتاپ‌ها را تا حدی توافقی دانست. اکثر کارآفرینان خود دارای سرمایه نبوده و سرمایه آنان فکر، ایده و تخصص آن‌هاست که اگرچه سرمایه اصلی یک استارتاپ است اما یکی از مهّم‌ترین نیازهای تمامی استارتاپ‌ها برای شروع و توسعه فعالیت‌های خود و تجاری‌سازی ایده‌ها و جذب سرمایه‌گذار و منابع مالی است.

مرحله‌ صفر: بذرمایه (سرمایه‌گذاری اولیه)

بذرمایه، از لغت «بذر» گرفته شده است و این‌گونه تعریف می‌شود: سرمایه‌ای که برای شروع (گسترش) کسب‌وکار شما تخصیص داده می‌شود. اگر کسب‌وکار بالغ را به مثابه یک درخت بالغ در نظر بگیریم، seed funding مرحله‌ کاشت و پرورش دانه به حساب می‌آید. صاحبان ایده معمولاً این هزینه را صرف تشکیل یک تیم حرفه‌ای، تحقیقات ابتدایی بازار، طراحی محصول نهایی و شناسایی کاربران و مشتری حداقلی می‌کنند. این سرمایه، معمولاً ممکن است از جانب مالکان کمپانی‌های بزرگ، از دوستان و خانواده و یا دیگر سرمایه‌گذاران تأمین شود.

در این مرحله، معمولاً مبلغ سرمایه‌گذاری چندان بالا نیست؛ چرا که کسب‌وکار همچنان در مرحله‌ ایده و یا مرحله‌ مفهومی است. پرداخت این‌ بودجه از جانب سرمایه‌گذاران معمولاً با کسب درصدی از سهام کسب‌وکار همراه است؛ یعنی سرمایه‌گذار در ازای پولی که هزینه‌ ایده و طرح شما می‌کند، درصدی از سهام کسب‌وکار را به خود اختصاص می‌دهد؛ اگرچه معمولاً درصد سهام درخواستی در این مرحله، چندان زیاد نیست.

سرمایه‌گذاران، اغلب بذرمایه (سرمایه‌گذاری اولیه) را یک سرمایه‌گذاری خطرپذیر می‌دانند. بنابراین این حرکت سرمایه‌گذار، نشان‌دهنده‌ یک تعهد معنی‌دار و ملموس از خود به منظور کسب موفقیت در کسب و کار است.

برای کسب موفقیت در تأمین‌مالی مرحله‌ بذر، انجام گام‌های زیر ضروری است:

  • توجیه طرح و ایده (وجود بازار کافی برای طرح و ایده + طرح‌های کسب درآمد)
  • بدست آوردن مشتریان اولیه
  • دریافت بازخورد
  • تغییر – بهبود
  • شروع استارتاپ با تکیه بر منابع داخلی و عدم توجه به منابع بیرونی
  • مراجعه به اطرافیان و ارائه‌ طرح به آن‌ها جهت دریافت حمایت‌های حداقلی

 

مرحله‌ یک: سرمایه‌گذاری سطح  A

سرمایه‌گذاری سری A، معمولاً اولین سطح اصلی سرمایه‌گذاری به حساب می‌آید و این، زمانی‌ است که  VCها (سرمایه‌گذاران خطرپذیر) درگیر موضوع می‌شوند (اما در مورد برخی استارتاپ‌های پیشگام فناوری، VCها ممکن است در مرحله‌ بذرمایه‌ هم ظاهر شوند).

این مرحله از سرمایه‌گذاری، اولین زمانی است که شرکت یا استارتاپ ارزش‌گذاری می‌شود. شرکت، هنگامی وارد مرحله سرمایه‌گذاری سری A می‌شود که حجم سرمایه‌گذاری خطرپذیر روی آن به رقمی بین 2 تا 10 میلیون دلار رسیده باشد. در ایران این رقم تقریباً بین ۵۰۰ میلیون تا ۵ میلیارد تومن است. در عوض، برای این تأمین مالی، باید سهامی بین ۲۰ تا ۳۰ درصد را در اختیار سرمایه‌گذار قرار دهد (اگرچه برخی سرمایه‌گذاران می‌توانند این رقم را تا ۵۰ درصد افزایش دهند).

در این سطح، داشتن یک طرح برای توسعه‌ یک مدل کسب‌وکار که سود بلندمدت را ایجاد کند، مهّم است. بنیان‌گذاران معمولاً با استفاده از این تأمین مالی، کار‌های زیر را انجام می‌دهند:

  • بهینه‌سازی محصول
  • گسترش تیم
  • ارائه‌ محصول در بازارهای مختلف
  • شناسایی دقیق‌تر کاربر و گسترش بازار محصول

 

مرحله‌ دو: سرمایه‌گذاری سطح  B

سرمایه‌گذاری سری B، دوره‌ پیش‌رفته‌ای از سرمایه‌گذاری است که استارتاپ، مبالغ بیشتری سرمایه از VCها دریافت می‌کند و حتی این امکان محتمل است که نهادها و ارگان‌های بزرگ وارد چرخه‌ سرمایه‌گذاری شوند. این سرمایه‌گذاری زمانی صورت می‌گیرد که استارتاپ خود را ثابت کرده باشد و برای ادامه‌ مسیر رشد، نیاز جدی به دریافت سرمایه دارد. مبلغ این سرمایه‌گذاری معمولاً بین ۵ تا ۱۰ میلیون دلار برآورد می‌شود. این مبلغ در ایران در حدود ۵ تا ۵۰ میلیارد تومان است. در عوض برای این تأمین مالی، سرمایه‌گذاران سری  B، معمولاً تا یک سوم سهام استارتاپ را دریافت می‌کنند که به تناسب، موجب رقیق شدن مالکیت سرمایه‌گذاران سری بذری و A می‌شود.

با این دوره از سرمایه‌گذاری، استارتاپ (شرکت) در گروه استارتاپ‌های اصلی قرار می‌گیرد. تا زمانی که استارتاپ به این دوره‌ مالی برسد، معمولاً محصول خود را درک کرده و جایگاه خود در بازار را شناخته و کشش کافی در بازار دارد؛ بنابراین به حد مطلوبی از درآمد رسیده است. پس منطقاً سرمایه‌گذاری این سطح، صرف افزایش تولید و گسترش بازاریابی جهت دریافت حجم بیشتری از بازار موجود می‌شود.

از دیگر کارهای حائز اهمیت در سرمایه‌گذاری سطح B – که الزاماً باید انجام شوند – می‌توان از افزایش «سطح دقت و مراقبت»، «تولید گزارش تحلیلی» و «مشورت با مراجع قانونی» یاد کرد. از لحاظ فرآیندها و بازیکنان کلیدی، سری B شبیه سری A است. سری B اغلب توسط بسیاری از افراد حاضر در سری A هدایت می‌شود. تفاوت سری B، اضافه شدن موج جدیدی از دیگر شرکت‌های سرمایه‌گذار ریسک‌پذیر است که در سرمایه‌گذاری در این مرحله تخصص دارند.

 

مرحله‌ سه: سرمایه‌گذاری سطح  C

در سرمایه‌گذاری سطح  C، سرمایه‌گذاران پول را به کسب‌وکار‌های موفق تزریق می‌کنند و در تلاش بازگشت دو برابر این مبلغ هستند. سری C، فاز تکمیل کردن استارتاپ است و البته رشد با سرعت بیشینه‌ خود در حرکت است به طوری که مبالغ یک رقمی سرمایه، تبدیل به صدها میلیون می‌شود. در حقیقت، استارتاپ به ساحل مقصد خواهد رسید.

گاهی سرمایه‌گذاری سطح C جهت خرید یک شرکت دیگر نیز ممکن است استفاده شود. از آن‌جا که در سری C ، ریسک در کسب‌وکار کمتر می‌شود، سرمایه‌گذاران بیشتری وارد بازی خواهند شد. در سری C، گروه‌هایی مانند صندوق‌های حمایتی، بانک‌های سرمایه‌گذار، شرکت‌های سرمایه‌گذار خصوصی و گروه‌های بزرگ بازار به لیست سرمایه‌گذاران اضافه خواهند شد. مبلغ این سرمایه‌گذاری در رده‌ ۱۰+ میلیون دلار قرار می‌گیرد.

انتهای پیام/

پیام بگذارید

تمام قسمتهای مشخص شده با ستاره (*) الزامی هستند